Adieu Canada!

Omdat we vandaag niets speciaals op de planning hebben staan dan de reis naar Bangor en vooraf een bezoek aan de watervallen van Montmorency doen we het vanmorgen weer rustig aan. Om 10.30 uur hebben we uitgecheckt. Naast het hotel ligt Chez Cora en we hebben besloten om daar te gaan ontbijten. Het blijkt er erg druk te zijn, dat is in ieder geval een goed teken. Het ontbijt is inderdaad heerlijk. Fabienne heeft vers fruit met toast, Maxime vers fruit met yoghurt en ik vers fruit met pannenkoekjes en wentelteefjes. Lex gaat voor het uitgebreide ontbijt pannenkoekjes, toast, gebakken eieren, bacon, worstjes en aardappelen. Als we klaar zijn met ontbijten hebben we dan ook allemaal ons buikje rond en hoeven we voorlopig niets te eten. Het ontbijt heeft wel lang geduurd, het is 12.15 uur als we de zaak verlaten. We hebben meer dan een uur op ons ontbijt moeten wachten, maar het was het wachten waard en we hebben gelukkig geen haast.

Een kwartiertje later staan we bij de watervallen. We hebben boven geparkeerd, hier heb je een prachtig uitzicht op de watervallen. Ook kun je over een brug lopen die boven de watervallen hangt. De watervallen zijn natuurlijk niet zo fascinerend als de Niagara Falls, maar ze zijn 83 meter hoog en als je er zo dichtbij staat, weten ze je toch te imponeren. Omdat we vandaag Canada verlaten en we nog Canadese dollars hebben brengen we nog even een bezoek aan de souvenir winkel. Hier kopen we een leuk kommetje in de vorm van de Maple leaf en de meiden zoeken allebei oorbellen uit. Als we betaald hebben, houden we nog 20 Canadese dollars over. Hiervoor kopen we onderweg nog wel een keertje iets te drinken.

Om 13.45 uur gaan we op weg naar Bangor. Het eerste deel schiet goed op en gaat over een vierbaans weg. Maar dan komen we op een tweebaansweg. Het blijkt dus dat we inderdaad zo’n 400 kilometer over een tweebaansweg moeten rijden door een heuvelachtig gebied met aan beide zijden van de weg niets dan bomen. Er staan veel waarschuwingsborden dat je moet uitkijken voor de Moose (eland), maar helaas zien we er geen. Af en toe rijden we door een kleiner of groter dorp, maar kilometers lang zie je alleen maar een rechte, heuvelachtige weg. Het is wel een mooie route, maar het gaat niet zo snel. Van ons voornemen om ergens iets te drinken te halen komt niets. We komen niets anders tegen dan de plaatselijke supermarkt en het tankstation. Gelukkig krijgen we bij de grens nog een laatste kans om onze Canadese dollars kwijt te raken, het wordt geen drinken, maar snoep en de laatste centen gaan in de fooienpot en dan zijn al onze Canadese dollars op. Het is hierbuiten doodstil. We besluiten om nog even te filmen en foto’s te knippen en stappen dan weer in de auto om de grens naar Amerika over te gaan. Maar dat gaat niet zo gemakkelijk als in Europa. Bij de grens moet je stoppen en de motor van de auto moet worden uitgeschakeld. We moesten onze paspoorten laten zien en er werd gevraagd waar we vandaan kwamen, wat voor werk we deden, waar we naar toe gingen, waar we Amerika waren binnengekomen. Ook moest de kofferbak van de auto open en werd er tussen de koffers gekeken. Verder vroegen ze nog of we foto’s of video hadden gemaakt en waarom? Uiteindelijk werden we goedgekeurd en mochten we gelukkig toch de grens over en konden we onze weg naar Bangor vervolgen. Rond 19.00 uur waren we bij het hotel.

Helaas hebben ze geen lift en ligt onze kamer op de tweede verdieping. De koffers moeten dus naar boven gedragen worden. Gelukkig voor Lex hebben de dames ook spierballen en hoeft hij niet alle koffers (4x groot en 2x klein) alleen naar boven te dragen. Naast het hotel ligt een restaurant en daar gaan we eten. Het smaakt prima en is weer meer dan voldoende. Deze keer zijn we zo slim geweest om maar drie porties te bestellen. De meiden zijn erg moe en gaan meteen proberen te slapen als ze terug zijn op de kamer. Lex speelt nog een spelletje op de Ipad en ik typ de verslagen van de laatste twee dagen. Morgen rijden we naar het Acadia National Park. Ook moeten we nog even kijken waar we morgen kunnen overnachten, we hebben nog niets geboekt. Misschien dat we onderweg weer iets boeken of morgenvroeg nog iets uitzoeken.

We vonden Canada een mooi land, maar het is er wel duurder dan in Amerika. Daar komt nog bij dan je in Canada twee verschillende soorten belasting betaald. Op de prijs die ergens opstaat komt nog eens 5 en 8,5 procent bij. Wat de uiteindelijke koopprijs nog behoorlijk verhoogd. Voor de benzine waren we ongeveer 25 dollar meer kwijt voor een tank dan in Amerika. Ook dat scheelde dus behoorlijk veel.